Al twee keer eerder naaide ik een verjaardagskroon voor de stoel van een jarige. De eerste was in 2016 en aan het begin van dit jaar naaide ik nummer twee.
Er kwam nog een verzoeknummertje. Daar rolde nummer 3 onder mijn naaimachine vandaan. Zo leuk om te maken! En door de geplastificeerde stoffen heel duurzaam en voor heel veel verjaardagen te gebruiken.
Hopelijk genieten er weer veel kinderen van een mooi versierde stoel op hun verjaardag!
Dank je wel voor jullie leuke reacties op de nieuwe look van onze werkkamer. Vandaag weer een blogpost met een knipoog naar de middelbare school.
Een week of wat geleden ging zoonlief een paar boodschappen doen. Hij heeft geen verzameling portemonneetjes zoals zijn zusje ... hoe neem je dan op een handige manier je pinpas mee?
Nu ook de middelbare school gearriveerd is, leek een klein etuitje mij wel een handig idee. Manlief heeft er ook zo eentje voor zijn pasjes, maar dan een gekocht exemplaar.
Ik had nog een paar stukjes leer liggen. Restanten van hier en hier. In een mum van tijd had ik een paar etuitjes klaar. Want zo'n handig item willen wij hier in huis allemaal wel ;-).
Ook zo'n etui maken? Knip een stukje leer, vilt of ander materiaal dat niet rafelt op een formaat van 10,5 x 20 cm.
Vouw de twee zijkanten een stukje naar binnen.
Naai vervolgens de twee lange kanten. (Op zo'n moment ben ik zo blij met mijn speciale leervoetje.)
Klaar!
Voor twee jarigen, die geld vroegen, maakte ik ook iets om geld in te doen. Voor hen maakte ik dit kleine ritstasje. Groot genoeg voor wat kleingeld, papiergeld en je pinpas. Als cadeautje stopte ik hun verjaardagsgeld erin en pakte het gezellig in.
Het schooljaar is inmiddels twee weken oud. Ook de tennis-, piano- en theaterlessen zijn gestart. Soms is het nog even zoeken naar het nieuwe ritme, maar we zijn al weer aardig gewend!
Onze werk- en naaikamer kreeg een upgrade naar werk-, naai- en studeerkamer. We creëerden extra werkplekken door van het rechte bureau een hoekbureau te maken. De hoge kast maakte plaats voor bovenkastjes.
Zoonlief boft. Het is zijn eerste jaar op de middelbare school. Hij heeft een heerlijk plekje in huis om zijn huiswerk te doen. Aan de muur kwam een boekenplank voor zijn boeken, zodat hij alles onder handbereik heeft. Hij zocht zelf deze mooie kruk uit. Een kruk waar je niet stil op hoeft te zitten. "Die past wel bij mij ..."
Voor zijn laptop naaide ik een hoes en voor zijn schrijfgerei een etui. Hij zocht zelf de rits en stofjes uit.
Niet alleen hij boft, wij natuurlijk ook. Zowel manlief als ik kunnen fijn (thuis)werken aan dit bureau.
Daarnaast heb ik lekker veel ruimte om te naaien. Op deze foto staat de lockmachine onderin de hoge hoekkast, omdat ik voor mijn huidige naaiklus alleen de naaimachine nodig had. Maar ze kunnen er ook heel mooi naast elkaar staan. Een wens van mij was een stoel of kruk met wielen, zodat ik zo van de lock- naar de naaimachine en andersom kan rollen. Ik deed mijzelf een zadelkruk cadeau. Een fijne kruk voor een goede (werk)houding.
Pas namen mijn ouders een merklap mee. Mijn oma borduurde deze in 1982. Deze wil ik nog een mooi plekje boven het bureau geven voor een leuke, persoonlijke noot in deze fijne kamer! Manlief broedt nog op goede verlichting boven het bureau. Handig nu de avonden weer korter worden. Zo rommelen we hier nog even verder. Niet alles hoeft tegelijk ;-).
(Herkennen jullie de potloden van hier? Er waren nog een paar potloden over. De snoepjes aten we op, het papiertje ging bij het oud-papier en de potloden voorzag ik van een klosje en knopen. Details ... love it!)
Klaar voor de start ...
In de vakantie naaide ik een nieuwe werktas voor mijzelf.
Zes jaar geleden verruilde ik de auto voor de trein. Ik maakte toen een rugtas voor naar het werk, omdat dat veel handiger is dan een schoudertas. Omdat een vrouw af en toe een nieuwe tas nodig heeft, naaide ik ook dit exemplaar en dit exemplaar ... hahahaha ...
Dat laatste exemplaar was ook een fijne tas op vakantie. Paar flesjes water, een tussendoortje en fototoestel erin. Samen met een paar kleine boodschapjes. Ideaal.
Nu ga ik weer met de auto naar het werk en had ik wel zin in een nieuwe tas. Voor de buitenkant gebruikte ik oilskin dat ik in het voorjaar op de Handwerkbeurs bij Stik 'n stof kocht. Binnenin een katoentje uit de voorraad. Ik verstevigde alle binnenstof met vlieseline. Zo geeft het een mooi stevig effect. De tas heeft een dubbele bodem, doordat de gele stof loopt gewoon door en door de pijp van een oude spijkerbroek.
Voor de hengsels kocht ik mooi lederband bij Hobbii. Met holnieten bevestigde ik ze aan de tas. Nee, niet ik. Dat deed manlief. Hij hielp mij met vastzetten. Een spannend klusje, want zoiets gaat ook wel eens mis. Ze zitten er stevig aan. Helemaal gelukt dus.
Binnenin maakte ik vakjes ... voor mijn pennenetui, waterfles en een groot vak voor laptop en notitieboek. Wie goed kijkt, ziet dat de laptop nog geen hoes heeft. Die is nog in de maak.
Dochterlief hielp met het spelden van de zakken aan de binnenkant.
Voor mijn nieuwe collega's maakte ik een kleinigheid. Zonnebloempitten met een mooi gedichtje erbij. De zonnebloempitten zijn van een zonnebloem uit onze eigen tuin. Zoonlief maakte een mooi etiket om het bakje waar ik de pitten in bewaarde.
De twee plantjes in spijkerbroek gaan mee naar mijn werk. Gezellig wat groen op mijn bureau. Ik heb er zin in. M'n tas staat klaar voor de start!
Dat het een heerlijke vakantie was deze zomer, dat weten jullie inmiddels wel ;-). Zo fijn om dat gevoel nog heel lang vast te kunnen houden met herinneringen in ons hoofd èn met tastbare herinneringen.
Vorig jaar waren die tastbare herinneringen een Noors ABC-boek en Norsk ull waarvan ik dit ronde kussen breide. Het jaar daarvoor een Deens ABC-boek.
In Vlissingen kwamen we een geweldig leuk winkelstraatje tegen. Zo'n straatje zonder grote winkelketens net naast de "grote winkelstraat". Iedere stad heeft wel zo'n straatje. In Vlissingen heet dit straatje Sint Jacobstraat.
In een stoffen- en hoedenwinkel kocht ik een mooi lapje ongebleekt katoen om nog een Clara-short te naaien. Bij Knitwit twee bolletjes. Een prachtig winkeltje met garen dat net anders is dan in de meeste garenwinkels. We vergaapten ons al aan dat moois.
Thuis gekomen haakte ik er dit stoere mandje van. Samen met het frisse groene plantje en twee glaasjes uit mijn verzameling een gezellig tafereeltje in onze zithoek.
Wij mijmeren nog even verder over die fijne vakantie ...
Onder dit label vind je meer Zeeuwse vakantieverhalen.
Een klasgenootje van dochterlief kreeg een broertje. We maakten voor hem een knisperlabeldoekje met zijn naam erop. Eén van mijn favoriete cadeautjes om te maken als er weer een nieuw wereldwonder geboren is.
We pakten het samen gezellig in, dochterlief schreef een kaart en stopten het in de brievenbus bij haar klasgenootje. We kregen een prachtige foto van het baby'tje met het doekje er naast retour. Zo leuk!
Met dit deken vestigde ik een record ... ;-)
Inmiddels heb ik vijf dekens gemaakt: 4 gehaakt en 1 gebreid. De eerste was de CAL in 2014. De deken waardoor ik écht leerde haken. Vervolgens volgde het zigzag-deken, een gebreide deken en deze mooie wollen deken.
Dekens maken is niet hetgeen waar ik het beste in ben. Hoewel ik over een flinke portie doorzettingsvermogen beschik, heb ik gemerkt dat ik dit doorzettingsvermogen beter op andere dingen inzet dan op het haken van dekens. Toch kan ik het niet laten ... Want oh, wat ben ik trots op mijzelf als ik een mooie deken maak. Stuk voor stuk hebben ze een mooi plekje in ons huis.
Het is een kwestie van het juiste patroon kiezen. Eentje waar tomeloos haken en variatie elkaar afwisselen. Dat maakt dat ik toch heel veel plezier beleef aan mooie dekens maken.
Na het zien van ons nieuwe televisiemeubel merkte Kreafabriek op dat er een patroon in de maak was dat er perfect bij zou passen. En daar hadden ze helemaal gelijk in!
Bij het zien van golvendeken "Op 't wad" maakte ik een vreugdesprongetje. Direct verliefd op het mooie golvende patroon en de geweldige kleuren. Echt een mooie match hier in huis. In het bijbehorende garenpakket wordt Scheepjes Colour Crafter geleverd. Ik wilde graag met een ander soort garen aan de slag. Mams heeft twee heel mooie en lieve babydekentjes gebreid met Durable Double Four in oker. Een mooi, mat katoengaren dat heel zacht aanvoelt.
Hier showde ik de bolletjes al en liet ik jullie een beginnetje zien. Dat niet alle dromen bedrog zijn, laten deze foto's wel zien ... want die droom - van haken aan een golvendeken op het strand - kwam uit!
Mijn deken is natuurlijk heel anders geworden dan het oorspronkelijke deken. Ander materiaal, andere kleuren, ander formaat, andere rand ...
(Zou het aan het materiaal gelegen hebben? Het patroon kent een dubbele rand om de draadjes mooi in weg te werken. Met mijn katoenen garen werd het een stug geheel. Niet mooi, vond ik. Dus besloot ik een enkele rand te haken. Wel met de picootjes. Dat vind ik altijd zo lief staan.)
En Zeeland kent natuurlijk geen wadden. Daarom gaf ik mijn golvendeken de naam "Aan zee". Het Zeeuwse knoopje kocht ik tijdens onze vakantie bij Atelier Jaffari in Arnemuiden.
Een prachtig deken met een verhaal. Hij krijgt een mooi plekje thuis en iedere keer als ik naar het deken kijk of hem fijn over mijn benen leg, dan denk ik aan ...
... mijn nieuwe begin ...
... die heel warme dagen op de camping waarop bomen voor beschutting zorgden ...
... de zee, het strand, de schelpen, golven ...
... de avonden waarop het wat afkoelde en mijn deken-in-wording voor wat warmte zorgde ...
... de rand, het laatste stukje van mijn deken, dat ik haakte op één van de laatste dagen van onze vakantie ...
... die heerlijke vakantie in ons eigen mooie Nederland!
PS: O ja, dat record ... dat is de snelheid waarmee dit deken tot stand kwam. Het afwisselende patroon en die heerlijke vakantie maakten dat ik dit record vestigde ;-). En hoewel haken natuurlijk geen wedstrijd is, vind ik het wel grappig om te constateren ...
