* BY IK *

  Wij houden wel van tradities ... zo ook met Sinterklaas. De inkomst van Sinterklaas in Nederland wordt jaarlijks live gevolgd. Geen lunch aan de eetkamertafel, maar voor de televisie met een broodje met speculaas. Smullen en reuze gezellig.  Elkaar met surprises verrassen is ook zo'n leuke traditie. Dit jaar een keer geen surprises, omdat broer en schoonzus nu andere belangrijke dingen aan hun hoofd hebben. We besloten wel samen een gezellig samenzijn te plannen waar broer en schoonzus geen voorbereidingen voor hoefden te treffen. Mams en ik zorgden voor lekkers bij de koffie en thee. Als avondeten maakten we beiden een heerlijke stamppot.  De twee meiden in dit gezelschap besloten voor elkaar een adventskalender te maken. Ze spraken samen af om voor 10 dagen iets leuks te kopen en stemden budget en uitvoering met elkaar af. Zo leuk hoe deze 13- en 14-jarige flink hun best deden voor elkaar.  En Sinterklaas zou Sinterklaas niet zijn als hij toch voor iedereen een kleinigheid meeb

Nog een top à la Tanita & Odette. Net als in deze blogpost . Ditmaal voor onder een vest dat ik maakte. Een tijdje terug bracht Nienke van Atelier NieNie weer een ontzettend leuk patroon uit. Ik bestelde hem destijds samen met fake wol in een mooie groene tint.  Het vest is vlot te naaien. Soms ook heerlijk om een kledingstuk te maken dat gauw af is. In mijn collectie lockgaren zit geen groene tint. Grijs is een kleur die bij veel stoffen matcht, maar ik besloot ditmaal voor allemaal verschillende kleuren groen uit m'n voorraad naaimachinegaren te gaan. Geeft een leuk effect. Want ... een mooie binnenkant is de slagroom op de taart. Hahaha ... die horen jullie vaker van mij.  De randen van de belegdelen verstevigde ik daarom ook met naadband voordat ik ze lockte, zodat ze mooi in model bleven.  De halsboord voorzag ik van een mooi bijpassend biesje. Ik vind het zo leuk om een kledingstuk net dat beetje extra te geven met zulke details.  De knopen zocht ik tegelijk met de knopen

Vorige maand kwam hier voor de eerste keer "recept van de maand" voorbij. Een initiatief van Elisabeth om heel gewone recepten met elkaar te delen op de tweede vrijdag van de maand. Geen ingewikkeld culinaire hoogstandjes, maar gewoon lekkere recepten.  Vandaag deel ik niet één, maar drie lekkere herfstrecepten met jullie. Van twee vind je een linkje naar de originele vindplaats. De derde is een "zelfbedachte". Rodekooltaart ... een hartige taart zonder vlees en vis, maar met rode kool, uien, appels, komijnekaas, walnoten en een dakje van bladerdeeg. Via deze link vind je het recept. Niet eentje in de categorie "snelle maaltijd", maar meer dan de moeite waard om wat langer voor in de keuken te staan. Heerlijk is 'ie!  Ook deze is om te smullen: Orzo salade met feta en honing. Orzo is een pastasoort in de vorm van rijst. Deze herfstsalade zit boordevol groenten (geroosterd in de oven) en is ook vegetarisch. Je vindt het recept hier . Een klassieker me

Op de foto zie je een portret (getekend door dochterlief in 2021) en een spijkerbroek-in-wording. Een heerlijk naaiproject. Veel constrasterende stiksels. Om niet steeds te hoeven wisselen tussen doorstikgaren en gewoon garen stik ik met de stretch-steek en gewoon garen. Dit geeft een zelfde soort effect als doorstikgaren. Een geduldwerkje ... in een rustig tempo mooie stiksels maken ... dé details die de broek helemaal afmaken ... een heerlijk zen-werkje ... mijn yoga ;-). In 't weekend ga ik weer verder! Dit portret staat mooi te wezen in mijn naaihoekje. Gezellig uitzicht als ik aan het naaien ben.

Ieder jaar gaan gaan we minimaal één keer in de herfst paddenstoelen spotten in het bos. In het Waterloopbos bij Kraggenburg zijn heel veel verschillende soorten paddenstoelen te zien ... èn er zijn waterwerken te bewonderen in dit bos. Beiden zijn leuk om te zien. Het Waterloopbos is op zo'n 25 auto-minuten van ons huis. Vorige week zondag reden we erheen. Aan het begin van de middag, want later op de dag waren er buien voorspeld.  We kozen voor de Wendelbosroute, een route door het rustige stuk van het bos. Ditmaal een route met uitdagingen ... Het had flink geregend. De paden waren erg nat. Op de lage stukken in het bos was het erg zoeken naar een beetje begaanbaar pad. Wegzakken in de modder is natuurlijk geen pretje. Maar we zijn op de been gebleven. Broeken bij thuiskomst in de was en de schoenen geschrobd ... hahahaha ... m'n wandelschoenen zijn nog nooit zo vies geweest.  Op een gegeven moment kwamen een man en vrouw op witte schoenen ons tegemoet. Ze zagen ons ploetere