* BY IK *

De afgelopen twee weken pasten wij op de frambozenstruiken van de buren. Een heel vervelend karweitje ;-)  De struiken staan bijna op de grens met onze tuin. 's Morgens liep ik even heen en weer voor een paar frambozen bij m'n ontbijt. Of zo tussendoor een paar snoepen ... zooooo lekker! Bij thuiskomst trakteerden we de buren op frambozen-muffins. Ik gebruikte hiervoor dit basisrecept . Altijd een succes; kijk maar eens onder het label muffins .  Ditmaal schepte ik een klein beetje beslag in de muffinvormpjes, verdeelde de frambozen over de vormpjes, vulde dit aan met de rest van het beslag en tot slot nog een framboos er bovenop. Het beslag is zo mooi gerezen dat de frambozen op de top helemaal verdwenen zijn. Des te groter is de verrassing als je een hap neemt.  We verblijdden de buren met een paar muffins en snoepen er zelf ook van dit weekend.  Een paar bloemen op tafel om het weekend extra gezellig te maken. Afgelopen week weer van start gegaan op het werk. Voor de collega

Op de laatste werkdag van manlief voor de vakantie kreeg hij een doos vol tomaten van een collega mee. Een heerlijk cadeautje! Maar wat te doen met 1200 gram tomaten als je bijna naar Zweden vertrekt?  Eerst dacht ik aan soep. Daarna bedacht ik om pasta- & pizzasaus te gaan maken. Makkelijk om in te vriezen en fijn om op voorraad te hebben. Recept voor pasta- & pizzasaus Snijd de tomaten in grove stukken, snipper twee uien en pers een paar tenen knoflook uit. Fruit de uien in een beetje olie aan, voeg  daarna de knoflook en tomaten toe plus peper, zout, oregano, basilicum en peterselie. Dit kunnen verse of gedroogde kruiden zijn. In mijn pastasaus gingen zowel gedroogde als verse kruiden. Laat dit ongeveer 15 minuten pruttelen op laag vuur. Roer af en toe door. Tot slot pureer je dit prutje tot een mooie saus. (Er blijven wat velletjes van de tomaten zichtbaar. Liever saus zonder velletjes? Ontvel dan de tomaten voordat je ze in grove stukken snijdt.) De saus verdeelde ik over

Terwijl ik aan mijn muzikale tas werkte, maakte mijn hoofd ook plannen voor een klein tasje. Mijn handtasje kreeg gebreken. Een nieuwe zou wel handig zijn. Dus zetten mijn handen de plannen om in daden ;-) Zo ontstond er nóg een tasje van oude spijkerbroeken. In mijn voorraad vond ik nog een rits, paar nestelogen en haken. Binnenin gebruikte ik een katoentje uit de voorraad. Ook voegde ik wat vakjes voor kleine dingetjes toe.  Ik mat de maten van mijn huidige tasje en telde er een paar centimeter bij op. Soms was hij net ietsje krap. Met die paar extra centimeters heb ik net wat meer ruimte. Een paar labels maken het helemaal af. Eentje nog uit mijn gewonnen set, eentje tornde ik van een spijkerbroek af en eentje maakte ik zelf van "wasbaar papier" en m'n eigen stempel. 

Als 12-jarige ging ik bij een koor. Zingen vind ik erg leuk en het was altijd heel gezellig. Een leuke club met mensen. Al gauw werden er - naast de wekelijkse koorrepetities - ook andere uitstapjes gemaakt. Ik heb er leuke vriendschappen aan over gehouden en zelfs mijn man ontmoet. (En wij zijn niet het enige stel dat elkaar op dit koor heeft ontmoet ;-)) Ons koor zong tijdens onze bruiloftsviering. Zo bijzonder!  Toen de kinderen klein waren, was koor wat lastiger te combineren met thuis, werk en andere bezigheden. Omdat ik er niet van houd om dingen half te doen, ben ik een tijdje gestopt met zingen bij dit koor. De verbondenheid bleef doordat zij af en toe projecten organiseerden. Dan zong ik wel mee. Zo ook met het laatste project in het voorjaar van 2020. Na dit project word ik weer "vast lid" had ik ze beloofd. Aan dat project kwam een abrupt einde door tante C ...  In september 2021 mocht het koor weer voltallig repeteren. Er volgde al gauw een appje: "We starten

Op 22 juli is Gijs geboren.  Nog net op de valreep - voordat we richting Zweden vertrokken - maakte ik een kaartje. Als basis gebruikte ik de sketch die ik die week bij Daphne op haar blog zag. Het was de eerste keer dat ik met zo’n sketch werkte. Omdat ik graag collage's maak, werk ik graag vanuit de "vrije hand". Het is te laat om deze kaart te linken bij de challenge (en ik weet ook niet of deze precies aan de challenge "voldoet" ... maar wel een ervaring rijker.  Na onze vakantie planden we een kraambezoekje en namen we cadeautjes mee. Een heel zacht knuffelschaap - net als voor Javi - volgens dit patroon . Erg leuk om te maken met een lief schaap als resultaat.  Daarbij een labeldoekje met zijn naam erop. Cadeautjes met een naam doen het altijd goed. En met m’n snijplotter en een stukje vinyl tover je de naam zo te voorschijn.  Wat een lief mannetje die Gijs. Dochter en ik waren helemaal verliefd ;-)

Voorlopig de laatste blog in de serie vakantieverhalen 2022 ...  Op de heenweg reisden we vanuit Duitsland met de boot naar Zweden. Dat lazen jullie hier al. Terug gingen we via Denemarken. Over de Oresundbrug en Grote Beltbrug (beiden heel lange tolbruggen) reden we naar Vejle waar we twee nachten verbleven. Net over de Oresundbrug gingen we picknicken. Uitzicht op de brug en vliegveld Kopenhagen. Een mooiere plek kan een 14-jarige die gek is op vliegtuigen en boten zich niet wensen ...  Vejle is een mooie stad waar we zeker nog een keer terugkomen. Dochterlief wilde heel graag naar een echte Deense Sostrene Grene. Veel dezelfde producten als in Nederland en toch heel leuk om in zo’n buitenlandse winkel rond te lopen. Ik kocht twee bolletjes garen in een mooie blauwe kleur. Een leuk souvenir. Ik ben van plan om er een doekje van te haken. Ook smulden we van een echt Deens ijsje met flodeskum op de top. In Vejle stond een heel bijzondere ontmoeting op de planning. In mei 2021 kwam zoon

Tijdens onze vakantie bezochten we het IKEA-museum in Ålmhult in de streek Småland. (Ben ik toch nog een keer in Små land geweest, grapte zoonlief. Hij doelde hiermee op het kinderspeelparadijs in de Nederlandse IKEA-warenhuizen ;-))   In het gebouw - waar in 1958 de allereerste IKEA geopend werd - is nu een museum. Het was een dikke 5 kwartier rijden, maar zeker de moeite waard. Alleen de autorit er naar toe was al een attractie op zich. Prachtige natuur. Brede wegen met bomen aan weerszijden, maar ook heel smalle, kronkelige en heuvelachtige wegen. Weinig verkeer, rustig op de weg. Veel bossen en meren, maar ook weidse gezichten.   In het museum kom je niet alleen alles te weten over de historie van IKEA, maar je leert er ook veel over de geschiedenis van Zweden zelf. Leuk voor jong en oud, want naast alle te lezen informatie, kun je ook voelen, ruiken, dingen uitproberen.   In het museumrestaurant wordt het eten wat chiquer geserveerd dan in het warenhuis (zoals we dat in Nederland