Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit februari, 2020 tonen

Een beter milieu ...

... begint bij jezelf. Nu zal ik niet beweren dat ik een grote wereldverbeteraar ben hoor! Maar ik ben wel van het motto "alle beetjes helpen".  In een winkel vraag ik eigenlijk nooit meer om een plastic zak. Ik gebruik één van deze tassen ( deze , deze of deze ) of ik loop met volle handen de winkel uit zo snel mogelijk naar mijn fietsmand waar heel veel in past (omdat ik dan al die handige tassen vergeten ben om mee te nemen ;-)). De meeste vaatdoekjes waren aan vervanging toe. Ik las over het plastic dat in microvezeldoekjes zit en via de wasmachine in het milieu verdwijnt. Onder het mom van "alle beetjes helpen" besloot ik geen nieuwe vaatdoekjes van microvezels te kopen.  Biologisch katoen leek mij een mooi alternatief. Het was alleen geen doekje, maar een bolletje ... Een beginnetje zagen jullie hier al voorbij komen. Vorige week nog een paar bolletjes biologisch katoen gehaald, zodat er nog meer gebreid kan worden. Doekjes breien (of haken

Met 3 generaties op stap!

Vorige week gingen mams, dochterlief en ik samen op stap ... met 3 generaties naar de Handwerkbeurs in Zwolle. Het was een super gezellig dagje. Heerlijk struinen tussen al het moois en samen een kopje koffie drinken.  We hebben heel veel bolletjes gezien, leuke boeken gespot en mooie lapjes gekocht. Dochterlief zocht leuke stofjes uit voor een broek en bloesje en ik trakteerde mezelf ook op een paar mooie lapjes voor bloesjes. Eentje in een prachtig rood-oranje-achtige kleur in tencel met linnen. Op slag verliefd, zo mooi! De buit met garens was heel bescheiden. Dochterlief zag een pakketje  liggen voor een lieveheersbeestje-portemonnee. Zwijmel, zwijmel voor de kraam ... "Vooruit, omdat jij vandaag zulk lief gezelschap bent, een kleinigheidje voor jou." Zij helemaal blij :-) Afgelopen week hadden we vakantie en werd mij vriendelijk doch dringend verzocht om te gaan haken. Een leuk tussendoor-projectje met een lief portemonneetje als resultaat.  D

Gymtassen

Een klasgenoot van dochterlief moest erg lachen om de tekst die op één van haar truien staat. Dochterlief kwam een tijdje terug stralend thuis met dit verhaal. Weet je wat, zei ik toen, als hij jarig is, maken we een gymtas voor hem met deze tekst erop. Zo gezegd, zo gedaan ... Er was alleen een kleine uitdaging. Teksten en afbeeldingen om te zeefdrukken, snijd ik altijd handmatig uit. Goed te doen, als het aantal letters of afbeeldingen beperkt is. Deze tekst zou wel de nodige snijtijd opleveren.  Daar ging een appje naar een vriendin in het bezit van een snijplotter. Tuurlijk wilde zij dat voor ons uitsnijden. Een "waterproof stencil" (papier dat je gebruikt om te zeefdrukken) ging op de post, bij m'n vriendin door de snijplotter en weer op de post terug naar ons.  Verf gemengd in de kleuren van de koordjes. Aan de slag met de zeefdruk ... et voilà ... twee leuke cadeautjes voor de twee jarige klasgenoten van dochterlief. Ze waren er heel bij mee!

Klepbank met nieuwe look

Onze klepbank kreeg een nieuwe look ... een stoere look! De klepbank hebben we al een jaar of 12. Gekocht in een antiekwinkel waar je eindeloos rond kunt struinen en iedere keer weer iets anders moois ziet. Of de kleur helemaal juist was, wist ik niet direct bij het uitzoeken. De bank op zich was precies wat wij zochten ... juiste afmetingen en juiste stijl. Een kwastje erover kon altijd, bedacht ik toen.  Zodra de bank op z'n plek stond in de keuken (in ons vorige huis) werd direct duidelijk dat de bank geen kwastje kreeg. Juist de verweerde look en de verschillende kleuren die zichtbaar zijn, hebben z'n charme en maken een plaatje van de bank.  Sinds de bank in ons huidige huis staat, lagen er blauwe kussens   op. Het zitkussen vertoonde slijtage (lees: een scheur in de stof ;-)). Tijd voor een nieuw jasje. Een goede reden om ook de rugkussens van een nieuwe hoes te voorzien. Ik had zin in iets stoers. Ook met het oog op de nieuwe, stoere stoelen die we aan wil

Pecan-caramel-koek

Al de hele week ben ik niet zo fit. Grieperig, rillerig, vol hoofd en snipverkouden. Gelukkig wel gewoon zin in eten. Dan blijf je toch iets meer op de been. Tenminste zo werkt dat bij mij. Ik pakte - net als vorige week - Het makkelijke bakboek erbij. Samen met de kinderen bakte ik Pecan-caramel-koek.  Niks ingewikkelds en heel lekker.  Kopje thee erbij en lekker rustig aandoen ... Daar knapt een mens van op ;-)