* BY IK *

Drie jaar geleden veranderde het voertuig van mijn woon-werk-verkeer. Van auto naar fiets, trein plus benenwagen. Een rugtas is dan een stuk handiger dan een schoudertas, vind ik. Ik maakte toen deze tas (met een knipoog naar mijn zaterdagbaantje van heeeeel lang geleden). Nu had ik wel zin in een nieuwe tas. Tassen maken is favoriet bij mij, dus pakte ik mijn kans nu er wat meer vrije tijd over is in de vakantie.  Een oude spijkerbroek omtoveren tot iets nieuws vind ik erg gaaf. Tot (kleine) ergernis van manlief gaan oude spijkerbroeken in ons huis niet in de kledingzak voor het goede doel, maar worden ze allemaal bewaard. Ik nam een snoekduik in de oude spijkerbroeken en zocht een geschikt exemplaar uit. Het werd een oudje van mijzelf. Met heel veel plezier gedragen totdat hij echt te versleten was om nog netjes over straat te kunnen lopen.  Ik paste of mijn "werkspullen" in de nieuwe tas van dochterlief pasten. Groot genoeg, dus ging ik met hetzelf

Bij Studio Ndrie8 kocht ik leuke kralen in prachtige kleuren. Samen met dochterlief maakte ik twee gezellige hangers. Eén om haar kamer op te fleuren en eentje voor de woonkamer.  Naast de kralen voegde ik voor de woonkamer ook hartjes van kaarsenvet toe. De hanger heb ik een plekje gegeven aan het geweldig mooie kaartenrek dat ik cadeau kreeg van mijn ouders. Het rek stond op mijn verjaardagswensenlijstje. Samen met paps kocht ik hout. Vervolgens is hij aan de slag gegaan. Bij het gereed komen van ons nieuwe huis was ook het rek klaar en heeft het een mooi plekje in de woonkamer gekregen. Ben er heeeeel blij mee!  Ook de hanger van dochterlief hangt aan een "rek", maar dan aan een boekenrek. Nou ja ... ooit was het een boekenrek. Het rek is een oudje, stond ergens op een zolder de verstoffen. Ik zag er wel wat moois in. Negen jaar geleden verfde ik het grijs en maakte manlief hartjes die ik van rode verf voorzag. Eerst op de slaapkamer van zoonlief e

Dank je wel voor jullie gezellige reacties op mijn vorige blogje . Leuk om te lezen!  Francis, jou mag ik blij maken met het sleutelhanger-hartje. HOERA!  Een verjaardagskaartje voor een jarige vriendin. Om het vlaggetje zelf nog eens te kunnen haken, schreef ik het patroontje uit ... en ik deel het hier met jullie. Een kleine "troostprijs" voor degenen die het hartje niet gewonnen hebben en zelf kunnen haken. Mocht je niet kunnen haken, dan heb je natuurlijk niet zo veel aan deze "troostprijs" ;-) ... Over een tijdje is er vast wel weer eens wat te vieren, doe je dan gewoon mee met de volgende giveaway ;-). Mocht je vlaggetjes gaan haken en er een blogje overschrijven, stuur je mij dan een linkje naar dat berichtje?  Het vlaggetjespatroon is ook terug te vinden onder de button " patronen ". Terwijl ik het patroon voor de vlaggetjes uitwerkte, zat dochterlief gezellig naast mij. "Mag ik ook even met jouw letters? Mijn letters

Gisteren bij het posten van mijn blogje ontdekte ik dat de teller met volgers op 100 staat: 30 via Google 30 via Bloglovin en 40 via Facebook. Het is wel papieren werkelijkheid, want ik weet dat er ook zeker een vijftal anonieme volgers  zijn  (zonder FB en google-account), die mij heel trouw volgen (super leuk!). Maar goed, dat magische getal 100 is wel heel bijzonder! Het begon met het volgen van blogs van andere creatievelingen. Heerlijk om geïnspireerd te raken door maaksels van anderen. Wat zou het leuk zijn mijn maaksels ook online te zetten als inspiratiebron voor anderen. In februari 2013 schreef ik mijn eerste blogberichtje. Het begon vooral als een dagboek voor mijzelf. Leuk om terug te kijken, terug te lezen of om op een makkelijke manier een recept terug te zoeken.  Al gauw waren er de eerste volgers en nu staat de teller dus op 100+.  Een dank je wel aan jullie allemaal voor jullie belangstelling en de leuke, gezellige berichtjes die jullie achterlaten.  Reden

Op haar allerliefst vroeg dochterlief of ze een nieuwe schooltas mocht. Een rugtas wilde ze graag net als haar broer . Aangezien ze deze tas al heel lang in gebruik heeft voor drinken en fruit - sinds ze als peuter van 2 1/2 jaar naar de peuterspeelzaal ging - wilde ik deze wens wel in vervulling brengen. De mannen gingen een middagje op pad om een klusje te klaren, de regen tikte op de ramen ... een ideale middag om achter de naaimachine te kruipen. Dochterlief zat gezellig naast mij. Ze hielp met de juiste onderdelen zoeken in de stapel met geknipte delen, keerde enkele onderdelen en hielp mij geregeld eraan herinneren dat ik hard door moest werken ... :-). Heerlijk!  Nog was naai-uurtjes later was de tas klaar.  In de tas maakte ik weer vakjes voor de bekers. Net als hier ! Ideaal, de bekers blijven goed rechtop staan. En hoewel de bekers gewoonlijk niet lekken, is het een prettig idee dat ze niet door de tas rollen, maar netjes rechtop staan. Lekken wordt zo tot e

Joehoe ... geluksvogel ben ik! Op Annemarie's haakblog kwam ik een heel leuke giveaway tegen. Zoals dat meestal gaat bij een giveaway gingen velen mij al voor met een berichtje achterlaten. De meeste giveaways laat ik aan mij voorbij gaan. Met al die vele reacties zal ik wel niet winnen, denk ik dan. Dit keer dacht ik: Het is vakantie ... wie niet waagt, wie niet wint ... laat ik eens meedoen aan deze giveaway. Want voor die mooie, kleurrijke bolletjes weet ik wel een bestemming: leuk voor een XL-sjaal, kraamcadeautjes, een slinger of ... En daar was dan vandaag de postbode met een prachtig pakketje. Geluksvogel ben ik!  Annemarie, heel veel dank voor deze prachtige, kleurrijke bolletjes (en de mooie kaarten die je erbij deed). Zodra mijn haaknaald er iets moois van gemaakt heeft, zal ik een blogje schrijven. Wordt vervolgd ...

Het heerlijke jurkje ging mee op vakantie. Nog bedankt voor jullie leuke reacties. De complimenten voor de fotograaf heb ik overgebracht. Dochterlief glom van oor tot oor! Het was lekker om even samen weg te zijn. En nu genieten we thuis verder van "niets moeten". We doen wat klusjes in huis, drinken gezellig samen koffie, zijn een tuinontwerp aan het maken, tuintegels aan het uitzoeken, drinken een kopje thee, doen nog een paar klusjes, bakken wat lekkers ... en we zitten achter de naaimachine.  WE zitten achter de naaimachine! Want zien naaien, doet naaien. Ik was achter de machine gekropen om een verjaardagskroon te naaien. Zoonlief meldde zich, omdat hij graag een knuffel wilde naaien. Een jachtluipaard moest het worden. Op internet zocht hij een plaatje. Gezellig naast mij aan het grote werkblad in onze hobby-/werkkamer. Wat een heerlijk plekje! Er werd een stofje uitgezocht. Een lekker zacht, knuffelbaar stofje. Vervolgens vroeg hij netjes aan zusje of hij